Grumpy Cat – pół perski, pół ragdoll
STRZEŻ SIĘ JAKOŚCIOWEJ HODOWLI
Kot perski ma zarówno swoich miłośników, jak i krytyków. Nie ma wątpliwości, że jest to rasa bardzo kontrowersyjna i słusznie. Niestety, tortury nie są jej rzadkością. Skrajnie krótki nos u Persów, zwłaszcza w Ameryce, uważany jest za cechę urodową i ma poważne konsekwencje zdrowotne, ponieważ mają zwężone nozdrza i kanały łzowe. Dlatego często cierpią na zaburzenia oddychania i wzroku, ponieważ wytwarzają dużo łez, przez co ich twarze są stale mokre. Oczy kota perskiego należy regularnie przecierać.
Płaska twarz wpływa nie tylko na oczy i nos, u kotów perskich szybko pojawiają się problemy z zębami, ponieważ nie na wszystkich zębach zawsze jest wystarczająco dużo miejsca w ich małych szczękach. Tutaj zęby wypadają średnio znacznie wcześniej niż u innych ras.
Problemy może sprawiać także długa sierść, gdyż nie jest łatwo ją rozczesać kocim językiem. Jeśli kot perski nie będzie dodatkowo czesany, podszerstek ulega zmatowieniu. Niektóre koty lubią czesanie, dla innych jest to po prostu stresujące.
Zwłaszcza gdy sierść się zmienia, koty należy od czasu do czasu strzyżyć, ponieważ nie ma innego sposobu na uniknięcie splątanych miejsc. Często niedoceniany jest wysoki poziom opieki wymagany wobec kota perskiego.
Mimo to wybór kota perskiego nie jest oczywiście przestępstwem. Zasługują na tyle samo miłości, jak każda inna rasa. Kupując kota perskiego od hodowcy, ważne jest, aby dokładnie przyjrzeć się rodzicom kota. Jeśli nos jest zbyt płaski, oczy są zaschnięte lub widoczne są problemy z oddychaniem, nie należy wspierać hodowli zakupem.
